İçimizden Biri

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü için hazırladığımız bu özel sayıda, üniversitemizi bir adım daha ileri taşımak için emek veren çalışma arkadaşlarımıza ayırdığımız “İçimizden Biri” köşesine konuk olmayı kabul ederek bizleri şereflendiren Mütevelli Heyet Başkanımız Sayın Dr. Bahar Akıngüç Günver’e teşekkürü borç biliriz.
Dr. Bahar Akıngüç Günver - İstanbul Kültür Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanı
 

Eğitimle uğraşan bir aileden geliyor olmak “bayrağı daha ileriye taşımak” anlamında size neler hissettiriyor?

Her şeyden önce hem kurumsal hem de ülkemiz tarihine karşı müthiş bir sorumluluk hissettiriyor. Dedem Halil Akıngüç’ün Eskişehir’de 1932’de kurduğu Kültür ders evi, hem eğitimde Kültür isminin başlangıç noktası hem de Babam ve Onursal Başkanımız İnş. Yük. Müh. Fahamettin Akıngüç’ün 1960 yılında kurduğu Kültür Koleji’nin ilham kaynağı. Dolayısıyla dönemin çok ötesinde bir vizyonla bulunmuş ve özel okulculuk alanında marka olmuş Kültür ismini gelecek kuşaklara aktarmak sorumluluğu, bayrağı bu anlamda daha ileriye taşımak, üçüncü kuşağın temsilcileri olarak benimle iki ablamın; Ful Akıngüç Över ve Lale Akıngüç’ün ve yetişen dördüncü kuşağın temel duygusu. Bayrağı ileri taşıma sürecinde hissettiğim bir diğer hâkim duygu, ayrıcalık. Bir fabrikanın 3’üncü kuşağı olsaydım, bu duyguyu şimdiki kadar yoğun hisseder miydim, emin değilim. Çünkü eğitim benim yaşam felsefemde de ayrı bir yere sahip. Bir insanın anaokulundan üniversiteye tüm yaşam döngüsüne doğrudan ya da dolaylı dokunduğunuz bir iş. Dolayısıyla onur, gurur, coşku, heyecan ve elbette ki sorumluluk Kültür bayrağını daha ileriye götürme yolculuğunda yaşadığım hisler onur, gurur, coşku, heyecan ve elbette ki sorumluluk. Bir de  tabii babamdan, dedemden önce ilkelerini ve devrimlerini her zaman saygıyla andığım bir büyük lidere karşı hissettiğim şükran duygusu. Kadın olarak eğitimdeki Kültür mirasını gelecek kuşaklara aktarma yolunda bize yolu açan Cumhuriyettir. Kadının üretimde, eğitimde yerini destekleyen ve yüreklendiren Ulu Önder Atatürk’e karşı duyduğumuz şükran duygusu çok baskın.

En büyük başarınız ve hayattaki iyi ki dediğiniz başlıklar neler?

Ben açıkçası bu konuda kendime karşı biraz cimriyim. Başarı ya da başarı olarak addedilen eylemlerden bir liste yapmayı tercih etmiyorum. Hayattaki eylemlerimden başarı listeleri çıkarmak, benim esaslı savunucusu olduğum, sadelik, doğallık ve yaşamda tevazu anlayışımla çelişiyor. Buna karşın çok uzun bir “iyi ki” listem olduğunu söyleyebilirim.  Hatta bu konuda, biraz da iflah olmaz bir iyimser olarak, bazen aşırıya kaçtığım doğrudur. Ailem, yaşamımda” iyi ki” ile başlayan cümlelerin en başında. “İyi ki” eğitimci bir ailenin üyesiyim. “İyi ki” cinsiyet ayrımı yapmayan, insani değerleri yüksek bir anne-babanın evladıyım. “İyi ki” kardeşliği, paylaşımı, hayatı konuşabileceğim, benimle her zaman dost olan harika iki kadının; Ful ve Lale’nin kız kardeşi olmuşum.  Sonra eşim ve kızlarım... Çok iyi, çok paylaşımcı, her zaman destek olan bir eşim var. “İyi ki” onunla evlenmişim ve “iyi ki” iki çocuğum olmuş. Eğitim ve iş hayatına gelince... “İyi ki” doktora yapmışım, “iyi ki” Fen Lisesi ve Anaokullarını kurmuşum.

“İyi ki” Kültür Koleji, Vakıf ve İstanbul Kültür Üniversitesi doğmuş ve buradayım.

Kadının toplumumuzdaki yerini, özellikle bir iş kadını olarak nasıl değerlendiriyorsunuz?

Kadının, yaşamında üstlendiği büyük sorumluluklar, toplumun yüklediği roller ve en önemlisi önyargılar nedeniyle ciddi anlamda yorulduğunu gözlemliyorum. Kadının toplumdaki yeri aslında çekirdek ailedeki konumunun bir yansıması. Eğer aile içinde cinsiyeti bir kriterse iş, evlilik, eğitim yaşamında toplumsal cinsiyete ilişkin çemberi kırmaları daha zor oluyor. Bu noktada kadının yaşadığı boşluğu, eşitliğe önem veren işletmeler ve güçlü, eşitliği kurumsal olarak içselleştirmiş okullar tamamlıyor. Bununla birlikte; iş yaşamında ücret, izin, yan haklar konusunda, ev-iş dengesi konusunda cinsiyeti bir kader ya da kriter olarak gören zihniyetin de ancak eğitimle çözülebileceğini düşünüyorum.

Eğitimin, eşitliğin sağlanmasında ve kalıcı olmasındaki rolü nedir?

Eğitim her şeyden önce farkındalık geliştiriyor. Bireyin kendisine, dünyaya, insana karşı farkındalık. İkincisi sorgulama, eleştirme gücünü, refleksini kazandırıyor. Dolayısıyla nitelikli eğitim, eşitliğin ilk kuralı. Ancak sözü edilen yalnızca K12 ya da üniversite eğitimi değil. Eğitim herkes için, her yaşta ve konumda bir ihtiyaç. Örneğin kadının toplumdaki konumu, dediğim gibi, toplumun çekirdeği olan ailedeki rolleriyle şekilleniyor. Bu noktada bir eğitimci ve bir yönetici olarak önce çekirdek ailelerin eğitimini destekliyorum. Ek olarak zihniyet değişimi için erkek çocuk annelerinin hayati öneme sahip olduğunu düşünüyorum. Bizim toplumumuz erkek egemen bir toplum olsa da dünya artık  “paylaşımcı aile modeli”ne doğru evriliyor. Paylaşımcı aile modeliyle, kadının üreten bir insan olduğunu, üretken olduğunu ama yalnızca evde değil dışarıda da üretebileceği fikrini içselleştiren nesiller geliyor. Erkek annelerinin de bu noktada çocuklarına baba kadar önemli bir rol model olduğunu göstermeleri önemli.

Sizce cinsiyetler arası eşitlik, bir gün hayal edildiği, planlandığı, olması gerektiği gibi gerçekleşebilecek mi?

Ben gelecekten umutluyum çünkü internet ile birlikte bilgiye erişim inanılmaz derecede arttı;  farklılıklara saygı artık ön planda. Cinsel, etnik, dinsel farklılıkları kabul etmek ve saygıyla yaklaşmak, aslında erken çocukluk döneminde, okul öncesi eğitimle kazanılıyor. Bu nedenle ne kadar erken ve güçlü eğitim  o ölçüde eşitlik ve saygıyı getirecek. Önemli olan destek olabilmek. Şunu çok sık gözlemliyorum: Kadınların iş yaşamında, doğalarından gelen çok güzel özellikleri var; paylaşım, koruyucu, takım çalışmasına yatkınlık, çok yönlü düşünce gibi... 

Toplum olarak da güzel ve bence benzersiz yönlerimiz var: Zor zamanlarda kenetlenmek, duyarlılık gibi. Bu özelliklerin farkına varıp, ötekileştirmeden, ayrım yapmadan birleşirse bence ülkenin çalışma kültürü çok farklı bir yere gelebilir. 

Annelik mi yoksa Mütevelli Heyet Başkanlığı mı sizi daha çok zorluyor?

Annelikte, çocukların ergenlik döneminde çok zorlandığım zamanlar oldu. Mütevelli Heyet Başkanlığı’nda babamla çalışırken çok daha rahattım ama tek başıma kaldığım dönemlerde zorlandığım zamanlar oldu. Babam yine de her zaman bana destek, sağ olsun. İkisini birlikte götürmek kolay değil, zaman zaman zorluyor. Ama bir düzen kuruyorsunuz. Benim annem çalışmayan bir anneydi. Ben okuldan eve geldiğimde annem hep evdeydi. Bense uzun saatler çalıştım. Böyle yoğun dönemlerde vicdan azabı çektiğim oluyordu; “Acaba ben yeterince iyi bir anne değil miyim?” diye... Ama iş-yaşam dengesiyle birlikte çocuklarla kaliteli zaman geçirebilmek beni hep çok rahatlattı. Çocuklarım da başka türlü bir rol model anne gördüler, o açıdan da iyi olduğunu düşünüyorum. Ama hiç kolay bir şey değil. Yöneticilik yapmaya başladığım ilk zamanlarda anne değildim, anne olduktan sonra kadın yöneticilerin kıymetini çok daha fazla anladım. İşlerinin çok daha zor olduğunu gördüm. “Şu meme verme işi bitsin, okula döneceğim ve okulumuzdaki kadın yöneticilerin alnından öpeceğim” dediğimi çok net hatırlıyorum.

Ülkemizdeki kadın idareci olmanın başka zorlukları var mı?

Açıkçası ben aile işletmesinin bir üyesi olarak, kadın idareci olmanın özel sektördeki o keskin yönleriyle çok karşılaşmadım. Ancak yönetiminde olduğum eğitim kurumunun yüzde 51’i kadın. Yönetim kadrolarımızın da yaklaşık yüzde 53’ü kadınlardan oluşuyor. Bu noktada iş yaşamının doğasındaki her zorluk belli ölçülerde burada da kaçınılmaz biçimde kendisini gösteriyordur.  O zorlukların başında güç yönetimi geliyor ki kadın yönetici olarak bu sürecin adil, eşit, uzlaşmacı bir yaklaşımla çözülmesi yolunda dengeyi korumayı önemsiyorum. Kadın idarecilerin zorluk yaşadığı ikinci alan ise doğumla birlikte işten uzak kalma kaygısı. Verdikleri emeğin, doğumla araya giren zamanda heba olacağını düşünüyorlar. İşte burada işletmeye çok önemli bir rol düşüyor. Anne olmak, aile kurmak, özel hayatın değeri çalışanın en büyük motivasyonudur. Bunu bir kayıp değil, yaşamda yeni bir zenginlik olarak göstermek işletmenin görevidir. Bana göre annelik, kadın yönetici için dezavantaj değil, insana bakışta yeni ve değerli bir boyuttur. Kadın idarecilerin karşılaştığı taciz, mobbing gibi zorluklar oluyor; bunları düşünmek bile beni ürpertiyor. Böyle bir ortamda idarecileri sağduyuya ve medeniyete davet ediyorum. İnsan olmakla alakalı bir durum. Bu noktada kadınların haklarını aramaları ve haklarının ne olduğun bilmeleri çok önemli. Onun için de farkındalık çok önemli.
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü Etkinlikleri

İstanbul Kültür Üniversitesi, "8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü"nü 4 - 28 Mart 2019 tarihleri arasında düzenlediği etkinliklerle kutluyor...
“BEDENİN İKİ EFENDİSİ: KADIN VE ERKEK”
 

Kadın ve Sosyal Araştırmalar Birimi (İKÜ-KAD), 4 Mart Pazartesi günü saat 14.00’te Basın Ekspres Yerleşkesi Konferans Salonu’nda Bihin Edige’nin katılımıyla “Bedenin İki Efendisi: Kadın ve Erkek” etkinliğini gerçekleştirdi. KRT TV’de “Gerçeği Duymaya Hazır Mısınız?” programını hazırlayıp sunan Edige, konferansta öğrencilere kadın ve erkek bedeni frekansları ile ilgili önemli bilgiler aktardı.
 
Haberin devamı için...
 
“KADIN ŞİDDETİ VE SOSYAL MEDYA”

İstanbul Kültür Üniversitesi Kadın ve Sosyal Araştırmalar Birimi İKÜ-KAD ve Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Kulübü, 5 Mart 2019 Salı günü saat 11.00’de, “Kadın Şiddeti ve Sosyal Medya” etkinliğini Önder Öztunalı Konferans Salonu’nda gerçekleştirdi.

Haberin devamı için...
 
“İnsan Gerçekte Nasıl Mutlu Olur?”

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü kapsamında, çeşitli etkinlikler düzenleyen İstanbul Kültür Üniversitesi Kadın ve Sosyal Araştırmalar Birimi (İKÜ-KAD) ile Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Kulübü, 6 Mart 2019 Çarşamba günü saat 11.00’de Önder Öztunalı Konferans Salonu’nda “İnsan Gerçekte Nasıl Mutlu Olur?” etkinliğinde Klinik Psikolog Ersin Bayramkaya’yı ağırladı.
Haberin devamı için...
 
Cumhuriyetin 96. Yılında Lider Kadınlardan, Öğrencilere İlham Veren Hikâyeler
 

Üniversitemiz “8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ” etkinlikleri kapsamında 05 Mart 2019 Salı günü düzenlediği “Cumhuriyetin 96. Yılında Lider Kadınlar” panelinde Sosyolog Serap Duygulu ve ARPR Danışmanlığın sahibi Arzu Çekirge Paksoy’u ağırladı.
 
Haberin devamı için...
 
"Flört Şiddeti" Etkinliği

İstanbul Kültür Üniversitesi Kadın ve Sosyal Araştırmalar Birimi (İKÜ-KAD), Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Kulübü ve Gösteri Sanatları Kulübü 7 Mart 2019 Perşembe 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü etkinlikleri kapsamında “Flört Şiddeti” etkinliğini gerçekleştirdi.
Haberin devamı için...
 







İKÜ KADIN VE SOSYAL ARAŞTIRMALAR BİRİMİ
(İKÜ-KAD)

İstanbul Kültür Üniversitesi Kadın ve Sosyal Araştırmalar Birimi (İKÜ-KAD), çalışmalarını sadece bilim ve sanat alanlarıyla sınırlandırmıyor; üzerimize düşen misyonun farkındalığıyla, sosyal yaşamın en önemli sorunlarından biri olan toplumsal cinsiyet bağlamlı ayrımcılık ve sınıflandırmaya karşı çözüm önerileri geliştiriyor.

Bilim Adamı mı? - Bilim insanı mı?

Adam gibi mi? - İnsan gibi mi?

Adam yerine koymak mı? - İnsan yerine koymak mı?

Adamakıllı mı? - Doğru dürüst mü?

Halk adamı mı? - Halk insanı mı?

Adam etmek mi? - İnsan etmek mi?

İşinin eri mi? - İşinin ehli mi?

Siz de bizimle aynı hassasiyeti paylaşıyor ve “Yok ben hiç ayrım yapmam” diyorsanız, sık kullanılan yukarıdaki kalıpları sorgulamanızı ve sorgulatmanızı öneririz...
 
Prof. Dr. Işıl Zeybek
İKÜ-KAD Başkanı
Dünden Bugüne Kültür'de 8 Mart

Yarım asrı aşkın süredir eğitim dünyasının içinde yer alan, engin tecrübe ve bağlı kaldığı "Kültür Anayasası"nın ışığında eğitim veren Kültür Eğitim Kurumları; birey olmayı ve toplumsal bilinci aşıladığı gençleri hayata kazandırmaya devam ediyor. Anaokulundan lisansüstü eğitime kadar her kademede bireylere toplumsal cinsiyet eşitliği mottosuyla eğitim-öğretim hizmeti verilirken çeşitli etkinliklerle de bu duygu ve düşünceleri özümsemeleri için çaba gösteriliyor.

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü özel sayımızda üniversitemizde son yıllarda düzenlenen "KADIN" temalı etkinlikleri sizin için derledik. Geçtiğimiz 3 yılda İstanbul Kültür Üniversitesi bünyesinde faaliyet gösteren çeşitli bölüm, birim ve merkez;  50'yi aşkın etkinlik ile dünyadaki en büyük sorunlardan biri olan "Cinsiyet Eşitsizliği'ni gündeme getirdi ve çözüm yolları aradı.

İKÜ'de Kadın ve Cinsiyet Eşitliği ile ilgili faaliyetler;

·         "Kadın Denince… Paneli"

 ·         "Yaşam Akademisi Bahar Eğitimleri"

 ·         "Birleşmiş Milletlerin Kadına Karşı Şiddeti Durdurmak için Başlattığı Kampanya Çerçevesinde “Orange Day” Farkındalık Seminerleri"

 ·         "15 Temmuz’da Destan Yazan Kadınlar" Semineri

 ·         "Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Öğrenci Kulübü" Kuruldu

 ·         "Kadın ve Yaşam Kalitesi Seminerleri"

 ·         "Çağımızda Değişen Flört Kavramı: Aşk ve Şiddet" Sempozyumu

 ·         "Kadın ve Korkular" Semineri

 ·         "Genç KAGİDER Üniversite Günleri- Girişimci Rol Modeller Paneli"

 ·         "Ailede Kadın ve Erkek" Paneli

 ·         "Bedenin İki Efendisi: Kadın ve Erkek" Semineri

 

·         "Cumhuriyetimizin 96.Yılında Lider Kadınlar" Semineri

 ·         "Kadın Şiddeti ve Sosyal Medya" Semineri

 ·         "İnsan Gerçekte Nasıl Mutlu Olur…" Semineri

 ·         "Kadın Güfteciler ve Besteciler" Dinletisi
Faaliyetlerimizin tamamı için lütfen tıklayın...
Kadının Bilim Dünyasındaki Yeri
Prof. Dr. Nihal Sarıer
İstanbul Kültür Üniversitesi Rektör Yardımcısı

Bugün, kadınların bilimdeki ilerleyişinin önündeki engellerin çoğu ortadan kalkmış olsa da; bilimsel çalışmalarda yer alan kadın araştırmacıların sayısı erkek araştırmacı sayısının gerisindedir. UNESCO 2018 verilerine göre, dünyadaki araştırmacılar içinde kadınların oranı %29 civarındadır.

Bu oran bölgeden bölgeye değişiklikler göstermektedir. Örneğin, kadın araştırmacıların tüm araştırmacılar içindeki oranı Kuzey Amerika ve Batı Avrupa’da %32 iken, Latin Amerika’da %45, Orta Asya’da %48, Güney ve Batı Asya’da %19'dur. Ülkeden ülkeye kadın araştırmacı/toplam araştırmacı oranları da farklılıklar göstermektedir. Bolivya % 63 kadın araştırmacı oranı ile dünya genelinde birinci sırada yer alırken, Çad % 5 ile en son sırada gelmektedir. Avrupa ülkeleri arasında kadın araştırmacı oranları Litvanya’da %51 ile en yüksek, Hollanda’da %25 ile en düşüktür. Bilim insanlarının İspanya’da %40’ı, İngiltere’de %39’u, Türkiye’de %38’i, İtalya’da %36’sı, Almanya’da %28’i, Fransa’da %27’si kadındır. Türkiye’nin kadın araştırmacı oranının Avrupa ülkeleri arasında üst sıralarda yer alması sevindiricidir. Daha yakından bakıldığında, ülkemizde yirmi beş yaş üstü nüfusun (68 milyon) %6.6 sının doktoralı (yaklaşık 4.5 milyon) olduğu, doktoralı toplam bireylerin %40’ının yani 1.8 milyon doktoralının kadın olduğu görülmektedir.

Son yirmi yılda kadın araştırmacıların oranı tüm dünyada tedrici olarak artmakla birlikte, ana bilim dalları bağlamında dağılım belirli alanlarda yoğunlaşmış bulunmaktadır.  Elsevier Yayın Grubunun bilimde ve teknolojide kadınların yeri ile ilgili yayınladığı yeni bir raporda kadın araştırmacıların sağlık ve yaşam bilimlerinde daha iyi temsil edildiği, fizik, kimya, sosyal ve idari bilimler ile mühendislik alanlarında temsillerinin yetersiz olduğu belirtilmektedir.
Yazının devamı için...
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü'nün Düşündürdükleri
Av. Nil Tunca

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü kadın sorunlarına dikkat çekmek, farkındalık yaratmak ve toplumun her kademesindeki kişi ve kurumları çözüm aramaya yöneltmek bakımından sembolik, fakat önemli bir gündür. 

Hiç kuşkusuz bu sorunlar tek bir gün hatırlamakla ya da hatırlatmakla üstesinden gelinecek kadar basit ve az değildir.

Yıllar içinde bütün dünyada pek uzun bir yol kat edilmiş, ancak istenilen hedeflere, noktaya hala ulaşılamamıştır. Özellikle ataerkil ve çağdaş olmayan toplumlarda bu durum daha da belirgindir.

Yazımda öncelikle KADIN HAREKETİ'nin dünyadaki ve ülkemizdeki gelişimine yer vermek istiyorum.

DÜNYADA 8 MART’IN DOĞUŞU VE KADIN HAKLARI MÜCADELESİ

Kadınların erkeklerle aynı haklara sahip olma mücadelesinin tarihi 1789 Fransız Devrimi'ne kadar uzanmaktadır. Devrimle birlikte oluşturulan Fransız Ulusal Meclisi'nde İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin temelini oluşturan İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirgesi okunmuştur. Ancak bu metinde yer alan insan (homme) sözcüğünün sadece erkekleri kastettiğini söyleyen Olympe De Gouges, 1791 yılında insanlık tarihinde ilk kadın hakları bildirgesi olan “Kadın ve Kadın Yurttaş Hakları” bildirgesini yayımlamış; “Toplumsal Cinsiyet Eşitliğini” savunmuş ve Fransız Devrimi'nin kadınlara karşı duyarsızlığını eleştirmiştir. Bu nedenle Olympe De Gouges Kadın Hakları mücadelesini ilk olarak başlatan ve hiç unutulmaması gereken bir isim olarak tarihe geçmiş; ancak ne yazık ki yazdığı “Kadın Hakları Bildirgesi” nedeni ile 1793 yılında ölüm cezasına çarptırılmıştır.

Bundan sonra kadınların kendi hakları için mücadeleye başlaması 19. yüzyılın ortalarını bulmuştur. Bilindiği gibi 8 Mart 1857 tarihinde New York kentinde tekstil işçisi kadınlar günlük çalışma saatlerinin 16 saat oluşuna, buna karşılık ödenen ücretin azlığına, insanlık dışı çalışma koşullarına isyan etmişler ve greve başlamışlardır. Grevi önlemek için polis,  işçileri fabrika binasını kilitlemiş;  o sırada çıkan yangında dışarı çıkamayan 123 kadın işçi hayatını kaybetmiştir.

Yazının devamı için...
Kadın, Mimarlık ve Kent
Prof. Dr. Neslihan Dostoğlu İstanbul Kültür Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Dekanı

Tarihte Kadınlar ve Yapılı Çevre

Kadınların yapılı çevrenin oluşumundaki rolü tarihte genellikle göz ardı edilmiştir. Oysa, kadınlar tarihteki ilk yapı ustaları (builder) olarak kabul edilebilir. Toplumdaki ilk iş bölümünden sonra erkekler avcılık, kadınlar ise önce toplayıcılık, 

daha sonra ise tarım alanlarının denetimi görevlerini üstlendiklerinde, erkekler hareketli bir yaşam sürerken, kadınlar mekânsal ve fonksiyonel olarak belli bir bölgeye bağımlı kaldıkları için ilk barınakların yapımından sorumlu olmuşlardır. Ancak, kültürün bir fonksiyonu olan mimarlığın, barınma ve hayatta kalabilmenin bir fonksiyonu olan inşa etmekten farklılaşması sürecinde kadınlar yapılı çevrenin oluşumunda marjinal bir rol üstlenmek zorunda kalmışlardır (Torre, 1977, s.11).

Uzun bir süre rahip, kral veya aristokrat gibi varlıklı işverenler için anıtsal eserler üreten mimarlar, on sekizinci yüzyılın ikinci yarısında İngiltere’de başlayıp diğer ülkeleri de zaman içinde etkisi altına alan Endüstri Devrimi’nden itibaren farklı sosyal grupların bina gereksinimlerini de cevaplamak zorunda kalmış, bu süreçte mimarların toplumdaki rolü yeniden tanımlanmıştır.

17. yüzyıl sonunda ilk resmi mimarlık okulu Fransa’da kurulmuş, giderek yaygınlaşan mimarlık eğitimi sistemi içinde zamanla kadın öğrenciler de yer almaya başlamıştır. Ancak, bu süreç oldukça zorlu ve sancılı olmuştur. Örneğin, Ecole des Beaux-Arts, Paris’te 1797’de kurulduktan ancak yüz yıl sonra, 1897’de ilk kadın öğrenciyi kabul etmiştir. 

18. yüzyıl sonundan 20. yüzyıl başlarına kadar Beaux-Arts atölye geleneğinin benimsendiği dönemde, konut mimarisi ve özellikle iç mekânlar kadınların uzmanlaştığı alanlar olarak belirmiştir çünkü bu tür bir alan  diğer kadınların gereksinmeleri ile ilgilidir ve erkek mimarlar tarafından cazip bulunmamaktadır (Wright, 1977, s.280). Bir kimlik arayışı içinde olan kadın mimarların erkekler gibi aktif, cesur ve yarışmacı olmaları toplumda uygun görülmediği için kadınların toplumsal statüleriyle mesleki gereksinimler çelişmiştir. Ancak, kadınlar bu dönemde, mesleki düzeni değiştirmek için belli bir dayanışma içinde değildir. Hatta Amerika Birleşik Devletleri’nde 1930’lardaki kriz döneminde işler azalınca evli kadınların işe başvurmalarının bazı kentlerde yasaklanması gibi durumlarda bile kadınlar politik olarak örgütlenememiştir (Wright, 1977, s. 296).

21. yüzyılın başlarında kadın mimarlarla ilgili sorunların değişik boyutlarda devam etmekte olduğu görülmektedir. Sayılardaki artışa rağmen, kadın mimarların mimarlık ortamında ve kamuoyunda kabul görmesi erkek meslektaşlarına oranla daha sınırlıdır.
Yazının devamı için...
Grafiklerle İKÜ'de Kadının Yeri
KÜLTÜR'lü Kadınlar
Gül Akıngüç
Dr. Bahar Akıngüç Günver

Mütevelli Heyet Başkanı
Ful Akıngüç Över


Mütevelli Heyet Başkan Yardımcısı
Lale Akıngüç


Kültür Eğitim Kurumları Yönetim Kurulu Üyesi
Prof. Dr. Nihal Sarıer

Rektör Yardımcısı
Prof. Dr. Ayşe Tülin Aktin

Mühendislik Fakültesi Dekanı
Prof. Dr. Neslihan Dostoğlu

Mimarlık Fakültesi Dekanı
Prof. Dr. Esra Bostancıoğlu

Mimarlık Fakültesi Dekan Yardımcısı
Doç. Dr. Rana Kutlu

Mimarlık Fakültesi Dekan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Derya Altınmakas

Fen-Edebiyat Fakültesi Dekan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Pınar Çağla Kandıralıoğlu

Hukuk Fakültesi Dekan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Elif Altınok Çalışkan


Hukuk Fakültesi Dekan Yardımcısı
Prof.Dr. Çimen Atak

Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölüm Başkanı
Prof. Dr. Gülay Usta

İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölüm Başkanı
Prof. Dr. Işıl Baş

İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölüm Başkanı
Prof.Dr. Işıl Zeybek

İletişim Sanatları Bölüm Başkanı
Prof. Dr. Kıvılcım Yıldız Şenürkmez

Sanat Yönetimi Bölüm Başkanı
Prof. Dr. Sevim Akyüz

Fizik Bölüm Başkanı
Doç. Dr. Esin Kasapoğlu

Mimarlık Bölüm Başkanı
Doç.Dr. Fadime Yüksektepe

Endüstri Mühendisliği Bölüm Başkanı
Doç. Dr. Öykü Ezgi Yıldız

Yeni Medya ve İletişim Bölüm Başkanı
Dr. Öğr. Üyesi Dide Akdağ Satır

Çizgi Film ve Animasyon Bölüm Başkanı
Dr. Öğr. Üyesi Gizem Akyol

Türk Dili Bölüm Başkanı
Dr. Öğr. Üyesi Hatice Nazan Çağlar

Girişimcilik Bölüm Başkanı
Dr. Öğr. Üyesi İnci Çağlayan

Atatürk İlkeleri ve İnkilap Tarihi Bölüm Başkanı
Dr. Öğr. Üyesi Meryem Demir Güdül

Eğitim Bilimleri Bölüm Başkanı
Dr. Öğr. Üyesi Nihan Çakır Biçer

Beslenme ve Diyetetik Bölüm Başkanı
Dr. Öğr. Üyesi Sevcan Yağan Güder

Temel Eğitim Bölüm Başkanı
Dr. Öğr. Üyesi Zeynep Koçer

İletişim Tasarımı Bölüm Başkanı
Doç. Dr. Emel Yavuz

Matematik-Bilgisayar Bölüm Başkan Yardımcısı
Doç. Dr. Özge Çelik

 
Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Aliye Rahşan Karabetça

İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Armağan Seçil Melikoğlu Eke

İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Bahar İlgen

Bilgisayar Mühendisliği Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Beste Gökçe Parsehyan

Sanat Yönetimi Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Ceren Bilgici Oğuz

Yeni Medya ve İletişim Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Çağla Arıker

İşletme Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Deniz Dilara Dereli

İktisat Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Didem Özdoğan

Eğitim Bilimleri Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Göknur Sözüneri

Çizgi Film ve Animasyon Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Nazlı Çağın Bilgili

Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Nilüfer Şener

İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Perihan Taş Öz

Sinema ve Televizyon Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Zeynep Ayşe Gökşin

Mimarlık Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Zeynep Gergin


Endüstri Mühendisliği Bölüm Başkan Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi
Halime EKER

Rehberllik ve Psikolojik Danışmanlık Merkez Müdürü
Dr. Öğr. Üyesi Derya Deniz


Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdür Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Sakine Nilüfer Bilgin

Adalet Meslek Yüksekokulu Müdür Yardımcısı
Öğr. Gör. Ayşegül Kılıç


İşletmecilik Meslek Yüksekokulu Müdür Yardımcısı
Öğr. Gör. Tuğba Fener

İşletmecilik Meslek Yüksekokulu Müdür Yardımcısı
Dr. Öğr. Üyesi Hacer Neyir Tekeli

Sivil Hava Ulaştırma İşletmeciliği Program Başkanı
Öğr. Gör. Dr. Yeliz Sevimli Saitoğlu

Bankacılık ve Sigortacılık Program Başkanı
Öğr. Gör. Selin Altay

Radyo Tv Teknolojisi Program Başkanı
Öğr. Gör. Eylem Bayram Tuncay

Çocuk Gelişimi Program Başkanı
Öğr. Gör. Neslihan Tokat Ozan

Dış Ticaret Program Başkanı
Öğr. Gör. Gözde Kuzu

Hava Lojistiği Program Başkanı
Öğr. Gör. Halide Serpil Karakuş

İklimlendirme ve Soğutma Tekn. Program Başkanı
Öğr. Gör. Tuvana Eroltu

Sivil Havacılık Kabin Hizmetleri Program Başkanı
Öğr. Gör. Özge Turunç

Moda Tasarımı Program Başkanı
Öğr. Gör. Zehra Kaşka Üreten

Tıbbi Dokümantasyon ve Sekreterlik Program Başkanı
Öğr. Gör. Pelin Fatma Tuna

Turizm ve Otel İşletmeciliği Program Başkanı
Öğr. Gör. Nezriye Gözde Bircan

İşletme Yönetimi Program Başkanı
Öğr. Gör. Ece Bayram

İnşaat Teknolojisi Program Başkanı
Öğr. Gör. Nur Tuğçe Doğan

Uçuş Harekat Yöneticliği Program Başkanı
Öğr. Gör. İrem Oran

Halkla İlişkiler ve Tanıtım Program Başkanı
Av. Nil Tunca

Hukuk Birimi
Dr. Gabriela Oana Olaru

Genel Sekreter Yardımcısı
Dr. Dilek Baykal

Sağlık Kültür ve Spor Daire Başkanı
İris Defne Başocakçı

İnsan Kaynakları Daire Başkanı
Sennur Alpkaya


Öğrenci İşleri Daire Başkanı
Yasemin Balcı

Kütüphane ve Dokümantasyon Daire Başkanı
Gökçe Altan

Öğrenci İşleri Daire Başkan Yardımcısı
Şerife Senem Güneysu Akgün

Kütüphane ve Dokümantasyon Daire Başkan Yardımcısı
Öğr. Gör. Selen Çeliköz

İGESİB Başkanı
Dr. Neslihan Fatma Er

ÖYKMDB Başkan Yardımcısı
Tuğba Şahin


Otomasyon Birim Başkan Yardımcısı
Aynur Candaş


Satınalma Müdürü
Hayrünnisa Özmutafoğlu

Muhasebe Müdürü
İlknur Eken


Finans Müdürü
Seda Tunoğlu

İç Denetim Müdürü
Seher Türkdönmez

Bütçe ve Planlama Müdürü
Sevim Irmak

Yurt Müdürü
Süheyla Güven

Personel Özlük ve
Bordrolama Müdürü
Zuhal Çıtır

Yazı İşleri Müdürü
Birsen Bendeş

Mali ve İdari İşler Daire Başkanlığı-Müdür

Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün de dile getirdiği gibi çalışma ortaklarımız olan Kültür’lü kadınlara bu anlamlı gün için hazırladığımız özel sayımızda yer vermeye çalıştık. Elinin değdiği her şeyi güzelleştiren, üniversitemizi her zaman daha da ileriye taşımak için emek veren ve bültenimize fotoğrafını ekleyemediğimiz kadın çalışma arkadaşlarımızın listesi için lütfen tıklayın…

Bu bülten; Genel Sekreterlik tarafından Bilgi Sistemleri ve Teknolojileri Daire Başkanlığı katkılarıyla hazırlanmıştır. 

sponsor